Encyklopedycznie

Urodziła się: jakiś czas temu, dostatecznie dawno, żeby mieć własne zdanie.

Odebrała edukację: przyzwoitą, na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu (polonistyka). Edukuje się permanentnie (życie!).

Status społeczny: wesoła emerytka po prawie czterdziestu latach pracy w Telewizji Polskiej w Szczecinie (ośmioletni poślizg nauczycielski się nie liczy, sercem zawsze była telewizorką).

Pracuje: permanentnie nad czymś. Ostatnio nad wyrywaniem chwastów i pisaniem książek.

Znak szczególny: ponadnormatywna liczba szajb: literacka, lotnicza, końska, morska, szantowa, symfoniczna, operowa, irlandzka, ogrodnicza, górska, ratownicza, psiarska (od psów) i ogólna.

Plany na przyszłość: ma być sympatycznie.

Monika Szwaja zmarła 22 listopada 2015r. w Szczecinie.

Monika o Monice

Moje życie doprawdy obfituje w osiągnięcia. Dla uczciwości od razu przyznam, że równie obficie upstrzone jest porażkami, ale kto by się tam nimi przejmował. Pierwszym i bardzo poważnym osiągnięciem było wstrzelenie się do nadzwyczaj sympatycznej rodziny. Kiedy tak patrzę na to z dystansu, doceniam inteligencję, ładny luz i duże poczucie humoru, które tę moją rodzinę cechowały (i cechują do tej pory, oczywiście w ciągłości pokoleń...). Mój cudny tato był leśnikiem i zajmował wielce eksponowane stanowisko nadleśniczego w Krobielewku - malutkiej wioseczce w malowniczej nadwarciańskiej okolicy, na Ziemiach Świeżo Odzyskanych. Moja wspaniała mama była przedwojenną nauczycielką, i ogromnie szczyciła się ukończeniem seminarium nauczycielskiego w Zgierzu. Kiedy pojawiłam się na tym świecie, od dłuższego już czasu nie praktykowała swojego szlachetnego zawodu, zajmując się domem, mężem i dwojgiem starszych dzieci. I tu też wykazałam wyczucie, pojawiając się w rodzinie po dziewięcioletniej przerwie w prokreacji i zajmując natychmiast wielce uprzywilejowany status ukochanego przez wszystkich maleństwa. Nie wiem, czy nad moim czołem pojawiły się jakieś wróżki, wiem natomiast, że tato grał mi nad kołyską Schuberta na skrzypcach, a moja starsza siostra woziła mnie w wózku dookoła potężnego dębowego stołu (z kręconymi nogami!) w salonie nadleśnictwa, śpiewając mi do snu "Elegię o śmierci Ludwika Waryńskiego", na melodię pieśni "Warszawo ty moja, Warszawo" . Tak więc sztuka pojawiła się w moim życiu dość wcześnie (a miłość i podziw dla Broniewskiego mam od zarania – bez ironii, to wspaniały poeta).

Czytaj więcej

Szwajności wszystkie

...czyli świat według Moniki Szwai.
O tym jak dziennikarka od dobrych wiadomości została pisarką.

Jaka była Monika Szwaja: pisarka, reportażystka, w reportażu Ewy Pocztar-Szczerby, dziennikarki współpracującej z Magazynem Ekspresu Reporterów II programu TVP.

Monika Szwaja była związana z Telewizją Polską prawie czterdzieści lat. Choć nie zawsze dało się z tego utrzymać, ta praca była największą miłością jej życia. Jednak Szwaja znana jest głównie jako autorka bestsellerowych książek, czytanych zwłaszcza przez kobiety. Sprzedały się w milionowym nakładzie.

Czytaj więcej